жер майы

См. также в других словарях:

• жер — Же р ауд а р ы л у ш ы . Ж е р аударылған адам. Сізден Жылқайдаров Рысқұлды ж е р а у д а р ы л у ш ы арестанттар тобына жатқызып, оның түр түсі жөнінде мәліметтер алуыңызды сұрайды (Ш. Мұртазаев, Қызыл жебе, 207). Жер бесік. ф и л о с. Адамның… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• ақ — зат. в ет. Бұзаулы сиырда, қозылы қойда болатын жұқпалы, әрі зілді дерт. Мұндай жағдайда малдың сүті тартылып қалады. Егер бір қой а қ болып ауырса, ол қоралы қойға түгел жұғады (Ж. Бабалықұлы, Мал ауруы., 8). Ақ айыл болды. Көп мініліп, арқасы… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• шыны — I сын. Жүрекке тиетін (май), күшті. Түйенің еті тығыз, майы ш ы н ы келетіндігі де сол тұзды шөптерден болса керек (Ш.Ерманов, Мәңгі жастық, 65). Алтынтіс теріскей жерінің шөбі шүйгін екенін, қара отқа жайылған малдың еті ш ы н ы келетінін, жесең …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• сарала — I зат. Бетіне майы шығып тұрған құрт көже. Бұл жақ с а р а л а деп атайтын бетінде сары майы қалқыған құрт көженің бір кесесін тастап алды (Береке бастауы, 77). II ет. Бұлғау, ластау; сараласатпақ ету. Адам мен айуанның с а р а л а м а ғ а н,… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қазылық — зат. Жылқының қабырғасы мен қабырға майы; қазы боларлық жері …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• қомдық — Қ орда., Жал.) түйенің артқы өркешінен екі саны мен екі жақ қабырғаларына дейінгі қом майы басқан жері …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• шылама — 1 (Сем.: Абай, Шұб.) ішіне май араластырған тағамның майы аз болса, соны «шылама» дейді. Келген қонаққа ш ы л а м а жасап берген байлықтың белгісі емес қой (Сем., Шұб.) 2 (Талд., Панф.) 1. тұзды, сортаңды, ащы топырақты жер. 2. сор тұз. Жалғыз… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• ағаш — адам. ауыс. Қатып қалған, қайырымсыз, мейірімсіз. Ақ желке сияқты өзінен елі төменге құдайсып өзінен бір саты «жоғарыға алдияр тақсыр» деп бас иіп, жорғақтап, бендесіп тұратын нәрсіз, ой санасыз, а ғ а ш а д а м ғ а бүгінгі ұзақ ісі естіп біліп… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қаратабан — зат. ихтиол. Көлдерде тіршілік ететін балықтардың бір түрі. Көлдің басында тұздап, қақталған екі қап келісаптай келісаптай дәу шортаны мен кішкене қазанның қақпағындай нән нән қ а р а т а б а н ы, кебістей кебістей алабұғасы майы сыртына шыққан,… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• шыртылдақ — зат. 1. Жаңа шайқалған сары май. Бір мінезі тағы бар, Не бұлай деп біле ме, Жағады деп жаныма Сары майын ш ы р т ы л д а қ, Алты қарыс созылып, Көп ішінде тамақты Ұялмай жер сылпылдап (Ө.Ақжолұлы, Үриятнама, 60). Ш ы р т ы л д а қ, жент, сары… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі